Σε ομάδες των 3-4 ατόμων, οι μαθητές/-ριες συνθέτουν ένα σενάριο αντιπαράθεσης το οποίο μπορεί να είναι φανταστικό, ή να συμβαίνει πραγματικά στο σχολείο τους. Αποτυπώνει συγκεκριμένα το παραπάνω ζήτημα, καθώς και τις συνέπειες αυτού. Για τη διευκόλυνση των ομάδων δίνονται οι παρακάτω ερωτήσεις:

• Τι συμβαίνει;
• Από ποιον / ποιους προς ποιον / ποιους;
• Γιατί;
• Με ποιες συνέπειες, επιπτώσεις;

Εάν οι ομάδες δυσκολεύονται να δημιουργήσουν οι ίδιες την περίπτωση με την οποία θα εργαστούν, μπορούμε να δώσουμε ενδεικτικά το παρακάτω παράδειγμα.

“Στο σχολείο μας, σχεδόν καθημερινά, σημειώνονται επεισόδια βίας. Αγόρια και κορίτσια, οπαδοί αντίπαλων ομάδων, βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση μεταξύ τους στο σχολείο, ενώ συχνά κανονίζουν συναντήσεις για «ξύλο» μετά το σχόλασμα. Η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει εδώ και χρόνια. Αυτό συμβαίνει γιατί… Ως συνέπεια… κ.ο.κ.”

Οι ομάδες επιστρέφουν στον κύκλο και παρουσιάζουν τις περιπτώσεις που ανέπτυξαν. Η συζήτηση εστιάζει στα ζητήματα που προκύπτουν από μία αντιπαράθεση, όταν αυτή εκφράζεται με βία. Ποια είναι τα συναισθήματα των ομάδων που μετέχουν στην αντιπαράθεση αλλά και των μαθητών/-ριών παρατηρητών; Ποιο είναι το κλίμα που καλλιεργείται στο σχολείο; Μπορούμε να πούμε ότι σε ένα τέτοιο περιβάλλον τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων γίνονται σεβαστά; Με πρωτοβουλία ποιων είναι περισσότερο πιθανό να αλλάξει αυτή η κατάσταση;

Μετά τη συζήτηση, τα παιδιά επιστρέφουν στις μικρές τους ομάδες και συζητούν για λύσεις. Λύσεις που μπορεί να ενεργοποιηθούν ατομικά ή συλλογικά, σε επίπεδο σχολικής κοινότητας, αλλά και από πλευράς τοπικής αυτοδιοίκησης, φορέων κοινωνίας των πολιτών, ΜΜΕ ανάλογα με την περίπτωση. Οι λύσεις παρουσιάζονται στην ολομέλεια από τις ομάδες.

Στη συνέχεια, οι εκπαιδευτές/-ριες φέρνουν στην ομάδα παραδείγματα αποτελεσματικής αντιμετώπισης της αντιπαράθεσης, εστιάζοντας σε δημοκρατικές, συλλογικές δράσεις που σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν από σχολεία με την ενεργή συμβολή των μαθητών/-ριών. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν συμμετοχικά αθλητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα, μαθητικές καμπάνιες, διαπολιτισμικά φεστιβάλ μουσικής, φαγητού κλπ., μικτές δράσεις με τη συνεργασία γονέων, κηδεμόνων, εκπαιδευτικών και μαθητών/-ριών και άλλες ειρηνικές λύσεις που προωθούν τα δικαιώματα και τη συμπερίληψη.